बनेरघत्ता नेशनल पार्क ...

बनेरघत्ता नेशनल पार्क ...

मित्रांना मैसूरचे फोटो दाखवले. सर्वाना आवडले. एकाने सांगीतले जवळच बनेरघत्ता नेशनल पार्क पण आहे. जावून ये. म्हटल ठीक आहे जाऊ बघायला.आणि शनिवारी निघालो.
बंगलोर मजेस्टिक बस स्टॉप वर बसेस मिळतात. स्टॉप वर चौकशी केली तर हातवारे करून चौकशी काउंटर वरील माणसाने सांगितले. त्यावरून नाही समजले कुठे जायचे ते. मग काय एका conductor ला विचारले तर त्याने बस क्रमांक पण सांगितला. मग म्हटले तो चौकशी काउंटर वरील माणूस का बसला होता तिथे ? सरकारी कारभार दुसर काय ....
जायला वोल्वो बस आहेत. बसने साधारण एक ते दीड तास लागतो. टिकिट काउंटर वर लिस्ट वाचली. सफारी, Zoo , elephant ride , butterfly park . म्हटल आलो आहोत तर सर्व करू. म्हणून calculation केल आणि टिकेट काउंटर वर सांगीतल की काय काय करायच आहे. तर काउंटर वरील माणुस बोलला "elephant ride नहीं है". झाल ....  पुढे काय वाढून ठेवल आहे त्याची कल्पना आली.
एका मिनीबस मधून सफारी साठी घेउन गेले. बसमधे चांगली जागाशोधावी लागली कारण फोटो काढायचे होते. जागा मिळाली आणि सफारी सुरुवात झाली. बस ड्राईवर पण भारीच होता. बस अशी थाम्बवायाचा की त्याला निट दिसेल. बाकी सर्व लोकांच्या खिडकीसमोर झाड़ येत होती. सुरुवात होते शाकाहारी प्राण्यापासून. जुरासिक पार्क ची आठवण झाली ना.... पण शाकाहारी म्हणजे हरिण.....

साहेब pose देऊन उभे होते.

नंतर वाघ, सिंह, अस्वल. पण सगळ्यांचे फोटो नाही काढता आले. ड्राईवर साहेबांची कृपा दुसर काय.

सफारी ला मजा नाही आली. सफारीनंतर butterfly पार्क पहिले. तिथेही तीच अवस्था. मोजुन तीन - चार प्रकारची फुलपाखरे होती.

एका ठिकाणी उंचीवर कोळ्याचे जाळ दिसल. त्याचा पूर्ण zoom करून फोटो काढला.

आपल्या घरात दिसणारा कोळीही दिसला. टक लावून बघत होता बहुतेक. मला एकच टेंशन होत की कैमरा च्या लेंस वर उडी मारेल की काय.

फुलांचे फोटो मात्र छान आले.

आपण बराच काही विचार करून जातो की नेशनल पार्क म्हणजे...सफारी .... ZOO पेक्षा वेगळ अनुभवायला मिळेल. पण इथे तस काही नाही. ही एक प्रकारची ZOO च आहे. फ़क्त पिंजरे मोठे आहेत. एवढे की त्यातून बस जाऊ शकेल. एकंदरीत काय पूर्ण  Disappointing अनुभव होता. फोटो पहिले की तस नाही वाटत. पण अपेक्षापुर्ती नाही होत. 

Digicam पुराण .....

Digicam पुराण .....
मैसूरला जायच तर कैमरा हवा. अस मी आधीच्या पोस्ट मधे लिहिल आहे. म्हटल जरा तो अनुभव पण सांगू ....

कोणता कैमरा घ्यायचा ? हा गहन प्रश्न होता. खूप पर्याय होते. सोनी, निकोन, Canon . इतर पण होते . पण हे तीनच shortlist केले होते. शोधाला सुरुवात केली. कोणता घ्यायचा? काय configuration हवे ? किती पर्यंत पडेल? पहिले budget  ठरवल ८०००/- . पण नाही मिळाला हवा तसा. मग थोड थोड करत तब्बल १५०००/- पर्यंत वाढवल. पण मुख्य प्रश्न होताच " घ्यायचा कोणता?" मित्रांना विचारल . काहीजण बोलले सोनी तर काही निकोन.

हे सगळ चालू असतांना माझ्या ऑफिस मधल्या मित्रांना मात्र टेंशन आल होत की हा खरच घेणार आहे ना कैमरा? त्यांनी तर इतर ठिकाणी चौकशी पण सुरु केली होती कैमरा मिळेल का याची. कारण त्यांच ठाम मत झाल होत की मी काही मैसूर ला जाण्याआधी कैमरा घेत नाही म्हणून. असाच कसा घेणार ? १५०००/- चा प्रश्न होता. मग ठरवले आणि घेतला Sony  DSC H - ५५ . तेव्हा मित्रांना जरा हायस वाटल. फोटो पाहिल्यावर तर मला पण खूप बर वाटल. म्हटल योग्य निर्णय घेतला.

मैसूर भटकंती ...

मैसूर भटकंती ...
बंगलोर ला आल्यापासून बरेच दिवस चालू होते मैसूर ला जाऊ. पण जमतच नव्हते. एक दिवस ठरवल आणि गेलो. दिवस ४ डिसेम्बर २०१०.
फिरायला जायच तर DIGICAM हवा. मलाही घ्यायचाच होता, बरेच दिवस चालू होते. बजेट ठरवल ८०००/-. पण हवा तसा नव्हता मिळत त्या बजेटमधे. मग काय वाढवल बजेट आणि घेतला १४७००/- ला SONY DSC H-५५.
सकाळी ६.३० ला निघालो. ३ ते ४ तास लागतात बंगलोरपासून.  नाश्ता करायला थांबलो. एक जण उपमा खात होता. वाटल चला दोन महिन्यानंतर उपमा खायला मिळेल. पण समजल तो उपमा नव्हता lemon rice होता. सकाळी ८ वाजता कोण भात खाणार? म्हणून इडली खावुन पोट भरल.

सुरुवात केली देवदर्शनाने. श्रीरंगापत्तम ला  रंगनाथस्वामी  मंदिर पाहीले. इथे विष्णुची झोपलेल्या स्थितितिल मूर्ति आहे.

नंतर टीपू सुलतानचा महाल पाहिला. तिथून पुढे मैसूर प्राणीसंग्रहालय (ZOO) :)
मैसुरे ला जाताना एक बोर्ड वाचला  - TO OOTY . वाटले चला OOTY ला पण जाऊ. पण भावनांवर ताबा ठेवला. म्हटले नंतर जाऊ कधीतरी.
मैसूर ZOO मधील प्राणी खरच चांगल्या स्थितीत आहेत.

साहेब मस्त झोपले होते

काय बघताय राव... बहुतेक विचार करत असावेत - कोण प्राणी आले आहेत हे ? :)

साहेबांना बाहेर यायचे होते बहुतेक...

प्लास्टिकच्या होत्या बहुतेक....स्तब्ध पडून होत्या...

मैसूर प्राणीसंग्रहालय (ZOO) पाहून स्वारी निघाली मैसूर palace पहायला. काय म्हणावे त्याबद्दल .... अप्रतिम..... Palace मधे फोटो काढून नाही देत पण आवारात काढता येतात.

मैसूर Palace नंतर पुढचा स्टॉप चामुंडी मंदिर. मंदिर डोंगरावर आहे.

 दर्शन घेतले आणि पुढे निघालो. मैसुरच्या चर्चला धावती भेट दिली.

शेवटचा स्टॉप होता "वृन्दावन गार्डन". आपण सर्वानी movies मधे पाहिले आहे. तीच अपेक्षा घेउन गेलो पण ... ती मजा नाही आता तिथे. अपेक्षाभंग झाला.

वृन्दावन गार्डेन बघून परत प्रवास सुरु केला बंगलोर कड़े. एका ठिकाणी ढाब्यावर chicken tanduri वर ताव मारला. आणि मैसूर च्या आठवनी मनात आणि camera मधे साठवून परत आलो.