पुन्हा एक बेत - होटेल मांडवी

पुन्हा एक बेत - होटेल मांडवी

बुधवारी दुपारी नॉन-वेज खायचा बेत आदल्या दिवशीच ठरला होता. त्याप्रमाणे आम्ही सगळे निघालो. मसजिद स्टेशन जवळ कर्नाक बंदराजवळ आहे होटेल मांडवी. एकदम लहान होटेल आहे. उत्कृष्ट नॉन-वेज मिळत. सर्व प्रकारचे मासे - बोम्बिल, सुरमय, कोलंबि, शिम्पले - काय मागाल ते.
आम्ही ६ जणांनी मिळून ४ सुरमय फ्राय, २ मांदेली फ्राय, १ बोम्बिल फ्रायवर हल्ला केला. बरोबर पोळ्या, भात आणि माशाचा रस्सा. जेऊन झाल्यावर सोलकढी. वा ! झक्कास बेत झाला.

बघा फोटो बघुनच कसं तोंडाला पाणी सुटतं ते . . .

सुरमय फ्राय

बोम्बिल फ्राय

मांदेली फ्राय

आणि

सोलकढी

शेव भाजी

शनिवारी संध्याकाळी  मी आणि मयुरेश निलेशकड़े गेलो. IPL बघत होतो. बोलता बोलता विषय निघाला शेव भाजीचा. निलेशने सांगीतले त्या ढाब्यावर (नाव आठवत नाही)  शेवभाजी चांगली मिळते. मग काय लगेच ठरले आजचे रात्रीचे जेवण "शेवभाजी".

निलेश कड़े जायच्याआधीच आईने विचारले होते " रात्री जेवायला येणार ना घरी ?" आणि मी हो म्हटले होते. झालं ... मनात म्हटलं आता फ़ोन केल्यावर काही खरं नाही. फ़ोन केला आणि सांगीतले घरी जेवायला येणार नाही. नशीब माझं आई काही बोलली नाही. उलट म्हणाली " मला एक्सपेक्टेडच होतं " .

चला मग स्वारी निघाली. २ bikes आणि त्यावर मी, मयुरेश, निलेश आणि संदीप दादा. कल्याणहून ठाण्याला जाताना bypass cross करायचा आणि ठाणे साइडला जायचे. मानकोली नाक्याआधी एक पेट्रोल पम्प लागतो. त्याच्या मागेच आहे हा ढाबा.

आधी २ शेवभाजी, १ मटन मसाला  आणि ४ भाकरी मागवली. आणि शेवभाजीची स्तुती करत जेवण सुरु झाले. बोलता बोलता निलेशच्या मित्राचा विषय निघाला. निलेशच्या मित्राने सांगीतले की त्याला चिकन खायची खूप इच्छा झाली म्हणून त्याने होटेल मधे जाऊन चिकन आणि भाकरी हाणली. तर त्याच्या भावाने त्याला वेड्यात काढले का तर चिकन खायचे होते तर भाकरी का खाल्ली ? तो म्हणाला " चिकन खायचे होते तर फक्त चिकन खायचे ना ! ". मग काय आम्ही पण फक्त शेवभाजी तर खायला गेलो होतो आणि भाकरी पण खात होतो. म्हणून नंतर फक्त शेवभाजी मागवली २ प्लेट. आणि शेवभाजिवर हात मारला. खरच खूप उत्कृष्ट होती शेवभाजी.

पुन्हा असा बेत करायला काहीच हरकत नाही. काय म्हणता!!!

दुपारचे जेवण ... श्री गजानन होटेल.

दुपारचे जेवण ... श्री गजानन होटेल.

दि. ११ मार्च २०१० - आमचे ठरले उद्या दुपारचे जेवण बाहेर होटेलमधे करायचे . कोणीही Tiffin आणायचा नाही. Canteen मधेतर नक्कीच जेवायच नाही. मग कुठे जायचं तर योगेश बोलला ' होटेल गजानन ' . तर मग ठरलं .योगेशकडून होटेलची स्तुती ऐकली होती म्हणून उत्सुकता आणखी ताणली होती.

 दि. १२ मार्च २०१० - सगळे निघालो दुपारी. साधारण पाउण वाजता निघालो. होटेल मसजिद पश्चिमेला होते. आणि ऑफिस पूर्वेला. मसजिदला दादर साईडचा रेल्वे bridge ओलांडला की दादर साईडला रेल्वे track च्या बाजूने थोड़े चालायचे की येतेच होटेल गजानन. खूप गर्दी होती पण बाहेरून वाटणार पण नाही की इथे एक झक्कास होटेल आहे.

मेन्यु कार्ड बघायची गरजच लागली नाही. कारण या होटेल चा अनुभव असलेले  काही मित्र होते बरोबर. मग काय ऑर्डर द्यायचा मान त्यांचाच ! ऑर्डर दिली - करेला (कार्ल) फ्राय, वांगी फ्राय, चवळी मसाला, सोयाबीन मटर मसाला, पुदिन्याची चटणी, दही, चपाती, डाळ - भात  आणि ताक !!! त्या बरोबर कांदा - लिम्बू - मिरची Complementary !!!

सगळ्यात आधी ताक मागवले. एकदम भगत ताराचंद स्टाइल ने BEER च्या bottle मधे ताक.  वा!!! एकदम झक्कास !!! गरमागरम चपाती, उत्तम चवीच्या भाज्या, पुदिन्याची चटणी - सुरेख बेत. आणि ६ जणांचे बिल किती तर फ़क्त रु. ३५० /-.
आमचे जेवण होई पर्यंत आणखी १५-२० लोक वेटिंग मधे होते. आता एवढ सुरेख जेवण झाल्यावर ताणून झोप हवी होती. पण ते काही शक्य नव्हत. ऑफिसमधे काम करायच होत. पण पुन्हा नक्की असा बेत झालाच पाहिजे हे मात्र ठरलं.
अशी कितीतरी ठिकाण असतील की जी आपल्याला माहिती नसतात. पण उत्तम मेजवानी मिळते तिथे. बघू आणखी नवीन कोणते ठिकाण मिळते का पुढे . . . . .

आठवड्याची मराठी सांगता !!!

आठवड्याची मराठी सांगता !!!

तो दिवस होता २३ जाने, २०१०. एक शनिवार ........ घाबरू नका काही Serious सांगत नाहीये. अहो नेहमी येतोना तसाच शनिवार. दर आठवड्याला येतोना अगदी तसाच ...... नेहमीसारखाच सुरु झाला....  सकाळी आरामात उठलो. सर्वांच  तसचं  असत. सुट्टी असते ना... मग काय....सर्वचं " आ रा मा त "....

संध्याकाळी  निलेश आणि संदीप दादा ( निलेशचा मोठा भाऊ )  बरोबर फिरायला गेलो ..... म्हटल जरा मजा करू ...जरा .. नेत्र सुख घेऊ .....   METRO JUNCTION  ला गेलो .... आता तुम्ही म्हणाल हे कोणत नविन स्टेशन ( Junction म्हणून म्हटलं ) ... अहो हे काही स्टेशन नाही हे  आमच्या कडच्या MALL चे नाव आहे  .....तिथे असलेल्या फेम मध्ये दूसऱ्या दिवसाची बुक केलेली झेंडा पिक्चर ची टिकिट कलेक्ट करुया ...... तर काय स्क्रीन वर आणखी एक पिक्चर लागला होता ... " नटरंग ".....

एक मन म्हणत होत "आता जाऊया की घरी वाजले की नऊ ".... पिक्चर पण नऊचाच.... वा..... चला अंगाताले कीड़े वळवळ करू लागले... पटापट फोनाफोनी झाली ... घरी सांगीतले जेवायला येत नाही.... पिक्चरला चाललो आहे ..... पलीकडून थोडा आवाज वाढला ... " काय हे शनिवार - रविवार नेहामिचच काय चाललय ? ... कधीतरी वीकएंड ला घरी रहा .... पायाला भींगऱ्या लावल्यात का ? .... भटकत असतो " ......... पण ठीक आहे ..... काढली टिकिट आणि बघितला नटरंग ...... काय पिक्चर आहे राव .... एकदम झक्कास .....पिक्चर म्हणजे फक्त अतुल कुलकर्णी ..... सुरेख   ....पिक्चर तर बघून झाला पण मुख्य काम ज्यासाठी काउंटर वर गेलो होतो ते तर रहिलचं  - झेंडा पिक्चर ची टिकिट घेण..... खुप भूख लागली होती म्हणून काय खाव तर स्टेशन वर जाऊन गाडीवर भुर्जी पाव वर मनसोक्त ताव मारला .. .... घरी उशिरा आलो होतो पिक्चर बघून म्हणून काही बोलले नाहित... वाचलो बुवा .....


दुसऱ्या दिवशी ( रविवार २४ जाने, २०१० )  सकाळी लवकर अंजुरच्या गणपतीला गेलो ... जास्त नाही १५ ते २० किमी असेल कल्याण पासून ...... मी आणि निलेश बाईकवरच गेलो ....
दुपारचा पिक्चर होत ३ वाजता ........ घरचे सगळे गेलो पिक्चरला .... आमच्या बरोबर निलेश , त्याची आई आणि  संदीप दादा पण होता .... पिक्चर बघितला " झेंडा " ...

 पण मजा नाही आली ... जे न्यूज़ चैनल वर बघितलं ... तेच पैसे देऊन पुन्हा बघितलं ...  काही नवीन नव्हतं पिक्चर मधे .... पिक्चर बघितला घरच्यांना Mall दाखवला आणि परत निघालो..... तर ... टिकिट काउंटर वरील  आणखी एका पिक्चर च्या पोस्टर कड़े लक्ष गेलं .... झालं  ... पुन्हा कीड़े वळवळले .... निलेश , दादा आणि  माझ्यात थोड़ी खुसफुस झाली .... आईला अंदाज़ आला .... ती म्हणाली " आता बस झालं ,  २ पिक्चर बघितले ना ? ". आम्ही काही बोललो नाही. घरच्यांना ऑटो मधे बसवले आणि जरा फिरून येऊ घरी म्हणून सांगीतले ... ६ च वाजले होते ना ..... पुन्हा Mall मधे गेलो आणि ..... ........   आता तुम्हाला कळलेच असेल .... पुन्हा पिक्चर ची टिकिट काढली .... ७.१० चा  पिक्चर होता .... "शिक्षणाच्या _______  ___ ". मयुरेशला फ़ोन केला तो पण तयार झाला ..... त्याला पिक-अप करायला त्याच्या घरी गेलो ... येताना मस्त एक कटिंग मारला ....... आणि परत Mall ला ...... पिक्चर छान आहे ..... भरत जाधव चे काम सुन्दर .....

घरी सांगितल की पुन्हा पिक्चर बघितला.... पण तो दादाने Sponsor केला होता सांगितल्यावर ओरडयाची तीव्रता थोड़ी कमी झाली ..... पण  height  बघाना सर्व पिक्चर ५ पैकी स्क्रीन नंबर १ वरच होते .... जसे काही आम्ही त्या स्क्रीन चे रहिवासी झालो होतो ......   जाऊ दे ....

एकंदरीत मजा आली ..... Something Different ..... अशी झाली आठवडयाची मराठी सांगता .......